Wat niet kon - en andere verhalen

terdag af moest, waaraan hij ’n nacht nog moest zitte om klaar te kome.

Suus met ’t papier in de hand, wandelde op door de Hoogstraat, stond hangerig stil bij de etalages.

... Wat ’n kopies toch ... Je keek ’r je ogen bij uit: Katoentjes van negentien centen de el, die niet verschote in de was ... ’t was te geef.., te geef... En kijk me is an: boter van 20 en 25 en 40 cent ’t pond... en ’n pond toé ... en zaterdags nog ’n koek ’r bij ... Zou me ook boter weze ... Wagesmeer in plaas boter... Nou maar, die van 40 was bést, gebruikte Ant élke dag en je proefde geen onderscheid ... Sjonge, sjonge wat goekoop... Je zou zó je laatste cent ’r an wage ... beddelakens met breje zoom van drie en een halleve el voor vijf gulden veertig de zes en slope van zes voor een rijksdaalder en hemde, kant en klaar voor veertig cent ’t stuk... en wat-’n goekope handdoeke... Sjonge, sjonge ... Kijk is wat ’n keper ... en wat ’n spotgoe-kope satijnstreep!...

En dan keek ze weer zoekend naar de uitstalling van ’n smid ... Tweegaatsfornuize van zes gulden vijftig en lede-kante van twee vijfentwintig . .. ’t Was ’n mirakel!...

En zeegras ’t stel van één zeventig ... en gewatteerde de-kope satijnstreep’...

En weer voor ’n slagerswinkel, verderop, las ze de prijzen van osselappies, dertig cent ’t pond en van gehakt voor ’n kwartje en van rollade voor vijfendertig... Nou maar as dat geen paardevlees was ...

Dan bleef ze staan voor een banketbakker, keek naar de taarten op witte schalen, taarten van geslagen room en confituur, suikerbonen, kleingoed, kletskoppen, gebakjes, potten jam, en denkend aan de belofte kocht ze vier taartjes van twee-en-halve cent.

Ant zat nog rustig de aardappelen te schillen.

‘Zo bén je d’r al? Da’s gauw klaar,’ zei ze, opkijkend.

65