‘Heb je koffie gezet?’
‘ ’t Water kookt. .. Nou vertél is ...’
‘Nou wat mot ’k vertelle?... D’r ware wel twaalf andere pare.’
‘Nou... en Jan?’
‘Nou, niks ...’
‘Vroeg-die niks?’
‘Wie?’
‘Nou de burgemeester.’
‘De burgemeester die was d’r niet bij.’
‘Was-die ’r niet bij ? En ware d’r ménse?’
‘Nou dat schikt nogal..
Ant zette koffie. Suus kleedde zich uit.
Op het bord lagen de taartjes, twee kleine droge met schil-fers-amandel, een met een rood-confi’tuur oog, een met een kwakje gele gelei.
Ant nu gemaklijk slobberde koffie en Suus roerde haar kopje.
‘Welk taartje wil jij ?’ vroeg Ant, de vier overkijkend.
‘Nou neem jij maar ’t eerst.’
‘Nee jij ben getróuwd. Jij het de keus.’
‘Neem jij nou maar eerst.’
En dan Ant met aardappelvingers dié met het kwakje gelei nam en Suus dié met het rood-confituur oog en dan namen ze ieder nog een op de rand van hun bakje.
66