Wat niet kon - en andere verhalen

Trouwen

Suus schilde aardappelen. De bak rondde in haar schoot, de emmer stond aan haar voeten. Telkens spatte het water tegen het paarse voorschort.

Anna, aan de overzij van de keukentafel, haalde boontjes af, knapperde ze in tweeën, wierp ze in het geëmailleerd steelpannetje.

‘Suus, ’t is kwart over negen,’ waarschuwde ze.

‘Alle tijd,’ meende Suus.

‘Kom nou maar liever wat te vroeg dan te laat,’ drong Anna aan, ongerust.

Suus zette de bak op tafel, schudde het voorschort met vegende handen, begon voor de kleine keukenspiegel de papil-jotten uit het blonde haar te draaien.

‘Schil jij de aardappels terwijl af,’ zeide ze.

‘Jawel, jawel,’ knikte Anna.

De kam ging door het haar, wolde het op tot glanzig ge-pluim. Langs de oren streek ze het glad, trok het verschoten jacquet je uit.

Dan met koket beweeg, de blote armen opheffend, handen zacht-van-gebaar, drukte ze sliertjes wat weg die nog wilden hippen uit ’t haar.

En haar zondags jacquet je van hel-pompadour trok

61