Het zevende gebod

74

Omdat ’k effen slap ben geweest — doe jij — doe jij — (een stoel voor zich uitstekend) Wat? Wor ’k ’r zwak op? Zoo hou ’k ’m ’n uur lang. Van den zomer — in Mei — in Juni — gaan we naar buiten — hóé weet ’k nog niet — maar we gaan. Misschien klop ’k bij jou an! Hahahal Nou je wóórd...

Bart. Nee.

Peter. Bart — als je éen syllabe loslaat — dan bréek ik met je — ik zweer je dan sla ’k je op je ... Begin nou geen flauwiteiten — vooruit!

Bart. Ik beloof je alleen dat ’k m’n mond zal houen zoolang als ik ’t zélf goed vind ...

Peter. Jawel. Da’s me al genoeg. Nou — ga zitten. Hè — nou overkomt ’t me weer.

Bart. Maak jij géén gymnastiek . ..

Peter. Geef ’t water is an. Beroerde smaak in m’n mond. Merci, (spottend) Le monsieur aux camélias. ’t Haantje van den toren. „November ’t laatst, maar even toch door storm en sneeuwjacht heen ...”

Bart. Vin jij je ziekte zóo weinig serieus, dat j e...

Peter. Of ’k... (mat) O, lieve god, Bart — laat me maar gaan — ’k denk liever niet — ’k ben zoo röt-sentimenteel. (strak in de lamp starend