Het zevende gebod

43

heb je soo’n schepsel gedaan? Uitgesloof heb ’k me voor d’r. Tot in de nacht heb ’k voor d’r sitte breie en stoppe. ’t Is godgeklaag — de eene dag brengt se    d’r fuile wasch    —    en wat ’n    fuile!

— en ’n dag    later is ze    fort    —    en hoe fort —

laat in geen fier maande van sich hoore. En nog met geen cent ondersteunt se d’r ouwers . . . Noem jij dat mooi, sèg?

Ricaudet (een bokking bij de staart opnemend). Daar heb ge    d’r diner.    Twaalf    voor ’n    dubbeltje . . . Ha    ha ha! . .    .

Ant. Ricaudet. Ach leg niet te klesse! Jij heb ’m weer om. (kwaadaardig) Waar is ’t lampeglas? Wel goddorie nog an-toe — het-ie ’t weer door sijn keel gespoeld . . .

Ricaudet. Potverdoeme — dat geef ik oe te doen — ’n lampeglas! . . .

Ant. Ricaudet Soo geef ’k ’m cente voor ’n lampeglas — soo mot-ie ’t versuipe. Als je maar sorreg dat ’r ’n glas komp — anders ken je van avond in ’t donker sitte, lamsak!

Lotte. Wil u asjeblief niet zoo schreeuwen — ’r zijn hier buren.

Ant Ricaudet . . . Maling an de bure! — Se magge hoore dat me man suipt en me dochter