25
ZEVENDE TOONEEL.
Dobbe. Peter.
Peter. Wij zijn alleen.
Dobbe. (loopt geruimen tijd driftig op en neer — staat plotseling stil) Dat had je niet gedacht, wel?
Peter. Ik begrijp u niet.
Dobbe. Hij begrijpt... Lotte heet ze, hè ? Lötte...
Peter. Heeft u ’t over ...
Dobbe. Over — ja over — Kwajongen — kwajongen!...
Peter. (het hoofd bewegend naar de suitedeur) Denk an ...
Dobbe. En dat dnnrt al maanden — drie maanden dat je ons beliegt...
Peter. Gelogen heb ’k nooit — gezwegen.
Dobbe. Hou je mond ...
Peter. Ik wou toch ...
Dobbe. {woest) Hou je mond! {een zwijgen) Je kamer is opgezegd.
Peter. Door wie?
Dobbe. Door mij — begrepen? Naar Amsterdam ga je niet meer terug.