Het zevende gebod

19

soep — varkenslapjes — kool en’n wentelteefje. Ik kan u verzekeren dat ’k straks heel graag m’n beenen onder de tafel zal steken. Woénsdag vandaag. We missen de zuurkool, de worst en ^Jt wentelteefje ...

Moeder Dobbe. Waarom verander je dan niet Peter ?

Bart. De hééle Pijp, mevrouw, is lapjes en kool. Je kunt ’n traditie zoo maar niet breken.

Moeder Dobbe. Dan zullen jullie wel blij zijn als ’k wat zend. Was me kaasje lekker, jongen

— en 't muisje?

Bart. Prachtig! Maar zoo gauw op. Je eet ’r niet alleen van.

Moeder Dobbe. Niet alleen?

Bart. Ja, hoe kun je dat expliceeren? Peter

— laat me nu niet alleen aan ’t woord — ’t kaasje bijvoorbeeld — dat smolt weg. Eigen etenswaren, mevrouw, die verdampen zichtbaar in de Pijp. Kaas wordt korst eer je ’t weet.

Gaaike. Snoepen ze zoo?

Bart. Pardon — ze proeven.

Moeder Dobbe. ’k Zal je ’n hangslot zenden jongen. Foei, wat ’n kruimeldievegge.

Bart. O-la-la! Waarom zou ze niet meeproeven