Het pantser

98

schreeuwden zoo dat ’k an ruzie dacht — Nee, laat je krant liggen — ’k weet ’t — ’k weet ’t — En ’t interesseert me niks, niks. Ga zitten. Ik kan ook niet te best blijven staan (hem af werend). Zoo zwak ben ’k niet, gelukkig niet — wat duizelig — Zei je daar niet — of heb ’k ’t misverstaan, dat de stakker van hiernaast öngeneeslijk ? ,..

Frans. De krant zegt ’t — de ruggegraat is geraakt — Maar jij —

Mari (starend). Ik — ik — och ik! — ⁷t Ongeregeld nachtleven — en de drank, die ’k anders nooit dronk (glimlachend)... ’k Was geloof 'k de eenige geheel-onthouder van ’t kader — dat wreekt zich (een stilte) Frans heb je vooreergister gedaan wat ⁷k je ’s avonds verzocht?

Frans (n brief uit z’n zak nemend). Nee — ’s Middags ’n zenuwbui...

Mari. ’n Zenuwbui!. ..

Frans... En ’s avonds nog ’n brief an ’t Ministerie posten met je ontslag-aanvraag — ’t leek overijld — Als je ’r nog op staat...

Mari (glimlachend-nerveus de schrijftafel betrom -melend). Nee — nou is ’t niet meer noodig — Meitakken ? — Meitakken van Martha ...