Het pantser

23

m’n kamer stond de klok stil. Niemand had ’r opgewonden. Als de klok stilstaat, is je kamer anders geworden. En ’r komen momenten, dat ’t anders blijft. Met ’n duw an de slinger schiet je niet op ...

Frans... We hébben toen nijdig gedebateerd

— jij was in de contramine.

Mari. ... Nou niet meer .. .

Frans .. . Dat wil zeggen ? .. .

Mari. Dat ’r ’n end an moet komen — M’n pakje, m’n malle sabel wégen me. Vroeger had ’k gezworen bij de Recruten-, de Compagnies-, de Bataljonschool, de Velddienst, de Inwendige dienst, de Wapen- en Schietoefeningen, ’t Tirail-leursreglement, vroeger was    ’k    brani met    m’n

groot tenue — nou ril ’k als ’k mezelf in de spiegel zie .. .

Frans. Da’s ’n beetje —    laten    we    zeggen

— stérk ...

Mari. Sterk, Frans! ... Als ’n hond nijdig wordt, zet-’ie z’n haren op — ’n woedende kip herken je haast niet. De brave bij bel-god heeft al z’n schepseltjes ’n extra-pluimage gegeven om andre schepseltjes bang, bang te maken. Wij trekken veeren uit ’t achterwerk van ’n haan, zetten die op