Sabbath

88    SABBATH.

bloedbad... Enne zij in ’t bed... De onzin lei d’r dik boven op!... Zóó’n prach van ’n vrouw met ooge die in je lijf brandde... enne ’n pramme... ’n pramme...

„Zelik!... Mau-au-au-pie!”, riep Bekkie.

Zelik was op in ’n wip, oogjens lichtschuw door klepschemer.

„Is moeder na bed?”

„Moeder heit koorts... Je mot de dokter late komme” ...

„De dokter?... Ach waas!... Ik woon ’t drie jare bij... niksch!... niksch !... Laat de dokter komme!... Ik zal ’m niet weg-sture... Ouderdom niksch anders... wat ik je smoes” ... Maupie, wakker geschrikt, onlekker door ’t slaapje, oogen klein-rood, tong droog van warmte en vet, schoof bij de tafel, langzaam thee slurpend, met spuugrig vijgengekauw. Bekkie stelde voor ’n partijtje te kienen, maar Zelik die ’t Nieuwsblad had opgehaald, had ’r geen gijn in, wou liever op ’t stoepie gaan zitten. Buiten was ’t fijn.