SABBATH. 87
trouwe... Hij wou wel... Maar ’t gezappel met moeder... Zoolang as moeder leefde gong ’t niet... Wadde?... Og nee!.. . Wadde og nee?... Narrigkat!... ’t Gong niet... Voor de negotie was mezomme alles... ’n Cent ’n makke bezat ze... Had moeder niet honderdmaal gezeid dat ’t mesjoegaas was ’n andermans kind te vrete te geve ?... Anders ’n toffe mokkel... Maar waas gibt dos ?... Geen mezomme... Geen cent op de wereld... Maar wat ’n ooge... wat ’n geschiewes van ’n meid... hoe ze voor alles zorgde... ’n
neweire! Tweemaal had moeder ’n sjad-
jenpartij geketst omdat ze geen schoondochter zónder mezomme wou... Bij geld most gèld komme... Daar had ze gelijk in... Maar bij ’n knappe mokkel, die alles kon, met ’n goed humeur en handig, handig voor zes.. . Hij wou... As moeder ’r niet was, zou die, dan zou die... Enne as ze dóch dad-ie niet... Ach waas!... Elleke avond in de winkel slape... De winkel met de vlooie... Je krabde je ’n