Sabbath

SABBATH.    81

„Aardig fijn is dat,” smak-proefde Maupie.

„Precies boterkiks,” zei Zelik, grooten brok in mond.

„Mesjogge!”, lawaaide Bekkie: „hoe ka-je broodsjalet met boterkiks vergelijke?... As je sprak van matzesjalet...”

„Nou ja!... Méén ’k ook!”

„Jammer dad-’k zoo vol ben,” zuchtte Maupie met vette lippen, vermoeid van warmte en eten: „ze smaakt zoo fijn asof ’k met Bekkie onder de goppe ging...”

Zelik lachte, ofschoon ’t gijntje van Maupie verontrustte. Maupie keek Bekkie zoo dikkels an, met zulleke kléine oogies... Ach schtos!... Schtos!... Maupie had ’t te druk met de sjikses. Moeder dof-moe, verlept in den stoel, sprak weinig, had lust om naar bed te gaan. Bij half bordje soep had ze ’t gelaten. Bekkie wou dat ze de sjalet zou proeven, maar ze knikte nee. Zelik, gulzig, verlekkerd op zoet — hij kon meer aardappelbriooles an dan zes vrouwen — schrapte de pan uit, krabbend

SABBATH.    6