SABBATH. 69
kraak-hijgend, óp achter het bordje soep: ,,’k Heb weer zoo’n phijn in me unterleib” ...
„As ’n ander ’t zei,” knipoogde Maupie over het been: „zou ’k denke dad-ze in de kraam most” . ..
„Schpot maar .. . Schpot jij maar. .. As jij ’t zou hebbe zou je anders piepe... ’k Heb geen gezond oógeblik meer gehad na de dood van Dovid oleve-schonoe... Adescheim wat stéekt me buik! . . . O! O ! O !” . ..
„Agge nebbiesch,” hoofdschudde Bekkie, even ’r lepel neerleggend: „steékt ’t weer zoo?” . . .
„Neem dan ’n dokter, tante” — kloof Maupie.
,,’n Dokter... ’n dókter,” gemelijkte ’t oud joden vrouwtje, handen in wrijvend beweeg over den buik: „wete ze veul van d’r gezond !... ’k Slik... en ’k slik... hellept me niks ... O!.. . O!.. . O! .. . An mijn lijf geen dokters” . ..
„Zal van de zoep komme,” zei Zelik,