SABBATH. 65
„Zou ik wel is wille wete, tante Serre,” soepslokte Bekkie: „hoe ü dat nou weet!... Heit-u dan ooit bij ’n gojje gegete ?... Hoe ken-u dan wete ?” ... De vraag dee moeder kregel ’t hoofd wrikken. Lepel met soep beefde in haar hand dat de helft klakkend stortte terug.
„Bij ’n goj gegete?” —zei ze naslikkend: „’k Bijt lievers me tong af eer-’k bij ’n goj ’n spoog water drink” ...
„Geef mijn nog ’n bakkie zoep, ” vroeg nu Zelik, die de mergpijp met stijf pinkje leeg had gebaggerd: „... Zijne d’r nog balletjes?”...
„Zoo i/eul as je maar lus,” knikte Bekkie bedrijv'g, en opstaand begon ze de borden te vul'.en, zoekend naar véél dik voor Zelik die van slóbberen hield. Moeder bezweette ’r eerste bord. Maupie, achterover geleund, handen op buik, kwam nóg eens op soep neer. Pas was-ie op reis geweest, had in ’n kooscher hotel gegeten:
„... Wad-’k daar voor zoep heb gehad
SABBATH. 5