Sabbath

SABBATH.

pijp van achter doorzeefd was. Dun pinkje wriemelde nu in het gat en hij sprak: „... Denk je dad-’n gojje zóo-’n zoep, zóo’n gebenchte zoep ken koke?” — het pinkje inwroette de mergpijp als in neuspeutering — terwijl zei hij aandachtig: „Wete ze véul van d’r gezond ... Christene zoep!... Og! ” ...

Maupie hield bord schuin, leeplend in laatst soepplasje tusschen de kluifjes.

„...Gazzer kanne ze vrete,” beaamde hij slurpend, punt van den lepel in lippengleuf: „voor zoep... voor sjabbeszoep mot je bij Jehoediem zijn” ...

„Ach, klètsch niet!”—, zeide Bekkie gevleid: „D’r zijne ook christene vrouwe die zoep kenne koke” ...

„Een ’n makke!”, ontkende Maupie met stevig geschud van het hoofd.

„Maupie heit rèch,” knikkelde moeder, die van Maupie hield, omdat-ie zóo’n googeme was: „Maupie heit rech... Gojjiem kanne niet koke” ....