Sabbath

SABBATH.    63

Maupie gaf ’t niet op.

„... Kerwelzoep is ’n schein ete ... ’n tof ete bij mijn gezond .. . 5f geef mijn ’n perreldegarstzoepie met ’n phoöt... Adenom dan hei-je wat te kluiwe!” .. .

Moeder, even neerleggend den lepel, droog-hijgend, hoofd slap-verzakt, ging er daadlijk op in. Ze hield niet van poot: . ..

„. . . As ik perreldegarst kook, doe ’k ’r ’n og-’n-emmes stuk vléésch in” . ..

Lepels dribbelden van borden naar monden — hoofden heulden onder ’t licht van de lamp. Zelik was éérst klaar, zoog op z’n mergpijp alsof-ie ’n mirliton bekreunde. Behoefte dichtte in hem Bekkie te prijzen: . . .

„ ... Fijnder as deuze zoep,” zei hij lucht-zuigend dat het merg in zijn mondgrotje spette: ...„fijnder gibt-’s nit... Daar zou je alleen God voor danke dad-je Jid ben...” — Kleevrig omplakten zijn vingers het been; zijn lippen bezogen de oopning als tepel van moederborst, wat niet hielp daar de merg