Sabbath

SABBATH.    33

’t Is voor ’n partij negotie, gesjogte rommel van ’n sjijkes die geen mezomme heit... moddek Zondag-môrrege komme hàle!”

„Ich gib nich mehr.”

„Nah, neèm ’m dan! Neèm ’m dan!... Geef ’n rezu... As ’k ehaam kom krieg ’k van me memme, emmes e valderappus... Lang zei je d’r geen nekoome van hebbe... Tege Jontit haal ’k ’m terug. Og, je be-schwibbelt as ’n goj !...”

Zelik luisterde half, bezig in ’t schemerdonker ’n reçu te schrijven. Slapjes tusschen de bezigheid door vroeg-ie dan:

„ ... Gaat ’t met de mazzematte?” ...

„... Bezaules !... Geen mazzel en geen brooge,” klaagde Suikerboon, staand in de lichtzilting van het deurgat bij de marine-jassen. Zijn gecerneerde oogen keken groot in ’t geel-beloopen oogwit naar den muur, die den laaienden hemel afgrauwde. Zelik bukkend in het zwart-donker tusschen de kleerstapels achter de toonbank, moffelde den

SABBATH.    3