Kinderdroom

‘Wij kunnen ook geen dure vakantie betalen,’ zei Jos en trok het elastiekje van haar lichtblonde paardestaart strakker. ‘Mijn vader vindt dat wij eerst Nederland goed moeten leren kennen; daarom gaan wij elk jaar naar een andere provincie. En dan maken wij elke dag met de auto een tochtje.’

De hartsvriendin van Zus mengde zich in het gesprek. Onlangs hadden ze tot ’s avonds laat een gesprek gevoerd. Ze waren de tijd vergeten, want het was uitgekomen dat niet alleen de ouders van Zus. maar ook die van Ilanit in aparte kamers sliepen. Ilanit ging op wintersport naar Zwitserland en 's zomers naar familie in Israël.

‘Wij gingen vroeger, toen wij nog weinig geld hadden, elk jaar naar Zoutelande toe. Het is helemaal niet erg om steeds naar hetzelfde te gaan. Dat is best leuk.'

Terwijl het gesprek over vakantiebestemmingen voortging, pijnigde Zus haar hersens af. Er bestonden tropische en subtropische landen. Zoute landen waren misschien net als Texel onderdeel van een eilandengroep, maar ze lagen zeker niet zo dichtbij als Texel. Waarschijnlijk moest je er met een vliegtuig naar toe. Steels gluurde Zus naar haar vriendin en wenste dat zij net zo weinig geld zou hebben als Ilanit vroeger had gehad, want het weinig van Ilanits ouders was ongetwijfeld meer geweest dan het hunne nu.

Op een zaterdagmorgen in alle vroegte vertrok de familie De Vries met de boemeltrein vanuit Amsterdam naar Den Helder. Behalve vader, die later kwam omdat hij nog werk moest afmaken. Moeder had de treinkaartjes een dag van te voren opgehaald. Nu zaten ze, zoals elk jaar, in de dichtgeritste linker-mouwzak van het roodkatoenen windjack.

Direct na het ontbijt was de familie de deur uitgegaan. Bij Koog aan de Zaan wilde Flip een boterham, bij Zaandam rammelden ook de overige kinderen van de honger en voordat de trein bij Wormerveer stopte, was de grote zak met brood tot

61