Kinderdroom

‘U hebt morgenochtend alles nodig, zie ik. Ik ga even voor u bellen.’

Haar voetzolen kraakten zacht en lieten, evenals haar zachte stem aan de telefoon, de gewijde rust die zowel voor als achter de toonbank heerste, intact. Ze legde de hoorn neer en aan niets in haar houding was te zien of het haar gelukt was de kostbare hormoonpreparaten te bestellen; slechts haar stem verried licht haar beroepseer.

‘Het is in orde. ti kunt de medicijnen moigenochtend na negen uur komen halen.'

'Het is fantastisch dat u het zo snel voor elkaar hebt gekregen', zei Zwaantje veel te luid voor de omgeving waarin ze zich bevond.

'Het is mijn werk en ik doe het graag’, glimlachte zij fijntjes.

De volgende morgen haalde Zwaantje een plastic tas vol medicijnen op.

‘Alles zit erin. Hebt u nog alcohol nodig om de huid te ontsmetten?'

Even keek Zwaantje de apothecaresse niet begrijpend aan. De vrouw wees op een groot pak wegwerpspuiten dat bovenop in de plastic zak lag. Avonturen zijn leuk als ze voorbij zijn, niet als ze nog moeten beginnen.

‘Ja, doet u er maar een flesje alcohol bij.'

‘Zal ik u de rekening toesturen?'

'Ik zal het wel contant betalen. Hoeveel is het?' ‘Achthonderdzevenenveertig gulden tachtig.'

‘Doet u het dan maar liever op rekening.’

‘Uitstekend. Succes ermee.’

Weer die glimlach.

'Danku.'

Even later stond Zwaantje lichtelijk duizelig in de spreekkamer

58