Kinderdroom

Moeder verdween richting keuken. Tot etenstijd moesten de kinderen zichzelf vermaken. Het eerste uur ging dat nog redelijk. Zus speelde meestal op haar kamer, alleen. Als dat ging vervelen, ging zij op zoek naar een broer of zus om te vragen of ze samen zouden spelen. Dikwijls waren er al een paar iets aan het ondernemen op het kerkplein vlak bij hun huis. Meestal mocht Zus wel meedoen aan hun spel. Al gingen de regels haar meestal boven de pet, het was voor haar juist te doen. Maar net als Zus dacht het spel door te hebben en zij er echt bij begon te horen, deed zij iets stoms. Dat was het noodlot van de jongste. Ze kreeg dan een scherpe waarschuwing. Bij herhaling zou ze eruit worden gemikt en eventueel zouden er nog represailles volgen.

De gebruikelijke kinderruzies verliepen echter uiteindelijk volgens een ander patroon, omdat, moe en hongerig als ze waren, tegen zes uur de gemoederen snel hoog opliepen. De geijkte versie was dat Carry haar jongere broer Simon om het even welke reden een oplawaai verkocht. Dat nam Simon niet, dus probeerde hij Carry te pakken te krijgen, die altijd net iets sneller was dan hij. Hierna begon de achtervolging. Als Simon zijn zus te pakken kreeg, had Zus niets te duchten. Ze sloegen er dan wat op los en dat was dan dat. Meestal echter mislukte de achtervolging rondom de kerk en kwamen ze terug, terwijl zij op bepaalde afstand hijgend tegenover elkaar bleven staan. Dan keek Zus’ oudste broer eens om zich heen. Jawel, daar stond zijn kleine broer Flip. Met hem had hij nog wel een rekening te vereffenen. Of misschien ook niet. Hij greep hem bij zijn trui en begon aan hem te sjorren. Al gauw werd er over en weer geschopt en gescholden. Het vv;as altijd een spannend gevecht en het was zeker niet gezegd dat Simon ook daadwerkelijk van Flip zou winnen. Gefascineerd keek Zus naar het schouwspel, in afwachting van de afloop. Spijtig voor Zus was de oudste aan de winnende hand. Zus keek nog of zij kon wegkomen, maar Flip, drie jaar ouder dan zij, had haar al ontdekt

49