7
Flip mocht die middag de stratenmakers helpen. Hij zag hoe in de verte de krantenbezorger van het Algemeen Handelsblad zijn zwaarbeladen fiets door het zand van de opgebroken Gerrit van der Veenstraat sleepte. Alsof de stenen geen gewicht hadden, verzamelde Flip in elke hand verloren stenen, die tot voor kort visgraatsgewijs de brede straat hadden bedekt. Tijdens het ruimen waren ze van de bulldozer afgevallen. Bij het perkje stond al een stoomwals gereed om het asfalttapijt aan te drukken.
Flip was bezweet. Hij legde zijn stenen in hoog tempo bij een stapel, totdat hij zich realiseerde dat ze in de anonimiteit onherkenbaar werden. Het was werkelijk onmogelijk te zeggen welke stenen hij tot de berg had bijgedragen.
Tegen de iep stond een werkmansschop die tot aan Flips schouders reikte. Het hout was vuil, het ijzer geblutst. Flip stak de schop onder zijn arm en omklemde met zijn handen de dikke steel. Hij schepte en schepte zand van een hoop tot hij tevreden was. Toen rende hij de hoek om. naar huis, en haalde zijn Dinky Toy bulldozer met groenrubber rupsbanden. In een ommezien had hij het nabije stratenplan in zand uitgevoerd. Stoer probeerde hij zijn vreugde te maskeren door een gegroefd gezicht te trekken, toen de stratenmakers uit hun ronkende grondschuivers, sommige met schepbladen, andere met vorktanden gewapend, stapten en hem complimenteerden met zijn werk.
Carry had die middag bij het vieruurtje besloten dat Zus voor het avondeten moest leren fietsen op een echte fiets, dus had Zus de step achter de buitendeur in de gang gezet en zich bij Carry gemeld.
36