Kinderdroom

'Wat ongelooflijk dat jij je dat kan herinneren.'

Zus schrok van het compliment.

Haar moeder had Zus vanuit het bed vrolijk begroet, maar niet hartelijk. Er heerste een sfeer alsof er iets te vieren viel. Zus had daar in die kamer begrepen dat het te maken had met dat er geen nieuwe kinderen meer zouden komen, dat zij altijd de jongste zou blijven. Zus mocht bij moeder op de rand van het bed zitten, terwijl ze werd vastgehouden om er niet van af te vallen.

Zij vond het heerlijk om haar moeder terug te zien, zich tegelijkertijd realiserend dat zij haar moeder dus enige tijd niet had gezien. Was dat lange tijd geweest? Niet zo lang dat Zus de afwezigheid van moeder was opgevallen, maar de tijd ging zo snel dat het leek alsof ze, zonder dat er iets daartussen in was gebeurd, alleen maar in bed werd gestopt en er weer uit werd gehaald. Nu wilde zij dicht bij haar moeder zijn, haar vasthouden. Dat mocht niet. om een voor Zus onduidelijke reden. En moeder had niet gemerkt hoe bevreemdend Zus de situatie had gevonden. Het moment van blijdschap omwille van haar komst en aanwezigheid was voorbij. Zus bleef stil op het bed zitten.

iMevrouw De Vries toonde zich trots verrast over het geheugen van haar dochter, die tegenover haar op een lage stoel zat.

Zus deed haar armen over elkaar, trok haar schouders op en boog haar rug voorover naar haar knieën toe. Als zij stekels had gehad, zouden deze recht overeind zijn gaan staan. Een deel van Zus' ziel schoot ver weg, naar buiten, de ruimte in. Het voltrok zich in een oogwenk. Wat van Zus' aanwezigheid restte, opgeladen en gewapend, hoorde haar moeder aan.

'Je kunt niet ouder zijn geweest dan anderhalf jaar. Ik lag toen in een privé-kliniek. Je beschrijving klopt precies!

'Je weet dat ik al in de veertig was, toen jij werd geboren. Ik had vijf kinderen, miskramen, en tussendoor twee abortussen

16