Kiekjes

7

goede sterft niet uit, alleen het kwade. Als ge aan mijn hand nu nog door het ghetto loopt, zal ik ze u aanwijzen, die door u niet geloofde zielen.

Verwijt mij gerust éénzijdigheid. Ik houd er niet mee op! Het is een stuk van mijn geloof! Het ghetto blijft de tempel-bodem. De wereld maakt slechts tijdelijk een uitstapje. Ze komt wel weer terug, waar ze van huis is gegaan. De „spruit van David” wacht in het ghetto, om gekroond te worden.

En daarmee gaat dan het eerste „album" van mijn „Kiekjes" de wereld in. Of ze bekeken zullen worden? Door hen, die het ghetto niet vergeten willen, met liefde. Door hen, die het willen leer en kennen, met nieuwsgierigheid. En als de laatsten meer zullen zijn dan de eersten, dan zullen zij, die zich voor hun ghetto schamen, ze ook weer gaan bekijken, met spijt over zichzelf en naar ik hoop met. . . bekeering!

Vooruit Kiekjes, „belicht” het doel, dat ik mij dacht!

Dr. fit. de Hond.