Kiekjes

₄8

„Na, na, na, ig frook kaan sjtik, a ganse gans frook ig!”

„Noe, isj maan a ganse gans, a sjtik besaagent a ganze. Noe maddam?”

„Na, na, na. Dos is kaan ganse gans, a ganse gans is a gans im gansen, on nit halb gans.”

„Machcn zie mier mesjogge maddam? Mozze zie a gans haabe jou odder lou?”

„Joh, joh, gans gewis, a gans mos ig haabe, aber a ganse gans mit gans alles on, versteen zie?”

„A, noe versjtei isj, wazze zie maane, maddam. A gans mit ze fel an!”

„Joh, joh, a gans mos toot zein wie er lebend is.”

„Ja, ik begrijp de juffrouw wel,” zegt-ie. „Ze bedoelt ’n gans mit z’n heele pakkie an, mit z’n tagriesjen an, emmes die hèt gijn. Nou ja,” hij confereert met de gansche schaar gans-lustigen, „’n Poolsche gans mot op z’n Poolsch gepooid worre. ’n Polk eet ’n gans mit z’n sjobbets an, ik bedoel met de gans z’n sjobbcts.”

Hij naar beneden. Kelder in, kelder door, kelder terug.

Hij heeft geen enkele aangekleede gans meer in z’n ganzc-robc. Allemaal spiernakende ganzen. Alleen die eene, die in de vil is. Ineens doorklieft hem ’n idee. Hij rukt de gans in-demi-négligé van den strop af. Rent kelder in. Niemand ziet, hoe-ie de gans z’n hemd weer aantrekt. Armsgaten door. Zit natuurlijk geen knoop en knoopsgat aan. Met ’n secuurspeld heeft-ie van achteren de gans z’n kraag vastgemaakt. Hij naar boven.

„Siewomplé madam, hier haabe zie a ganze gans.”

M’n sjlemiel.    •

Terwijl-ie parmantig de gans presenteert, zakt z’n hemd af, ik bedoel van de gans. M’n sjlemiel van ’n gans. Kan ook aan ’n kip niet gebeuren.

„Na, na, na!” Poleekete weg.

Wie wordt weer ’t slachtoffer? De gans. Sak gooit ’m grimmig de kelder in.

Gans slachtoffer van Sak.

Sak slachtoffer van Poleekete.

Poleekete slechtoffer van Poleekem-eten.