Het Jonas Daniel Meijerplein

En gij zult u verheugen op uw feesten

gemaskerde mannen en ze stelden zich aan, maar ik ging dadelijk slapen. Ik had pijn in mijn maag, want ondanks mijn matigheid had ik toch last gekregen en ik viel lang na twaalven pas in slaap. Ook overdag had ik nog maagpijn en enige dagen voelde ik mij nog niet wel”.

Dat alles dus een unieke reportage van de Poeriem-viering te Amsterdam in het jaar 1778. De tekening boeit tot in de meest naïeve details. Hier op dit plein was het Jodendom nog allerminst dode letter geworden. Het galoeth-bewustzijn, dat diep-verworteld lag in de ziel van onze rechtstreekse voorvaderen, werd op zulke dagen weggedronken, weg-genasjt, en wel zo consequent, dat de beroemde Azulay, ondanks de verzekeringen van zijn matigheid, er een bedorven maag van overhield. En ook „aan de overkant” bij de Sefardiem, waar Azulay wat kou vatte, leefde, ondanks alle cerebraliteit, dit Haman-feest in al zijn overoude facetten. Ook daar werden de glazen opgeheven en werd God gesmeekt Zijn toorn af te wenden op Amalek. Ook zij zongen liederen, waarvan de tekst wellicht wat gekuister uitviel dan in de Poeriemkranten vaak het geval blijkt.

„ „Su vista esperamos gozat,

Pues es tan importante,

Dios lo haga apressurar,

Para de prissa nos libertar,

De los pueblos, de los pueblos, de los publes,

„Zijn aanblik hopen wij te genieten, want Hij is zo groot; God doe hem zich haasten, om ons snel te bevrijden van de volken, van de volken, van de volken.

En leunend drinkt ieder zijn glas leeg; de tafel wordt afgeruimd en het arbiet wordt gelezen „y comeran y beberan toda la noche quanto quizieren hasta la manhana del otro dia, salvo agua.

En heel de nacht mogen zij eten en drinken zoveel zij willen, behalve water, tot de ochtend van de volgende dag.

67