Lieve ouders - Brieven van beroemde Nederlandse kinderen

zo’n voortreffelijk inzicht geeft in de kunst van het brieven-schrijven. Waarbij wij in het midden laten of deze brief inderdaad origineel is, ofwel een kunst-produkt. Hier dan Betje aan het woord:

IK SCHRIJF MIJN EERSTEN BRIEF

Mijn vader moest om zijne affaire naar Rotterdam, en zoude daar eenigen tijd moeten blijven. Zelden had ik mijne moeder zo aangedaan gezien. Haare vogtige oogen volgden, zo lang mogelijk, het rijtuig. ‘Dat was, zal misschien iemand zeggen, toch wat heel ridicul in zo eene verstandige vrouw.’ ’t Is niet anders! zij was aangedaan. Ter haarer verschooning moet ik zeggen, dat de aarde geene gelukkiger vrouw droeg, dan mijne moeder; dat mijn vader nog nooit een geheelen dag van huis geweest was. Kan dit de zaaken niet vergoeden, laat men dan denken: het hart heeft zijne zwakke zijde. Ik was (als moeder) ook bedroefd; ik beminde mijn goedaartigen vader boven alles wat ik zeggen kan. Toen moeder mij, om mij te troosten, beloofde, mij in haar bed te neemen, bedaarde ik nog al spoedig, en was weer het zelfde speelziek vrolijk kommerloos meisje; evenwel, ik dagt veel, en sprak onophoudelijk over vader, ’t Was: ‘Nu moest vader hier zijn! nu moest vader dat hooren, dat zien, dat ook eeten; dat moet ik vader vertellen!’ Mijne moeder kuschte mij dan, maar zweeg. Des volgenden daags zei ik: ‘Maatje, ik zou zo graag eens met vader praaten, voor hij naar het kantoor gaat.’

32