Lieve ouders - Brieven van beroemde Nederlandse kinderen

tussen ouders en kinderen. Terecht is dit boek genoemd een van de belangrijkste opvoedkundige geschriften, die wij uit de tweede helft der 18de eeuw bezitten, waarin een vrouw zich richt tot de vrouwen van Nederland, om te geraken tot een betere opvoeding der jeugd.

Wie zich de moeite wil getroosten van een tocht naar De Beemster (wij willen het ieder van u ten sterkste aanraden, want de natuur en de sfeer van deze typische, Noordhollandse polder is uniek) zal onder de indruk komen van een eigenaardige, rustige mentaliteit, die — zeker een paar eeuwen geleden — niet zou doen vermoeden, dat hier bepaald nieuwe ideeën konden groeien. Maar de begaafde domineesvrouw, die hier werkte, had bij haar komst naar de pastorie reeds een jeugd achter zich, die naar onze maatstaven, onze 2oe-eeuwse maatstaven, bewogen en heftig genoeg kan worden genoemd. Een dramatische jeugdliefde ontlaadde zich in een romantische ‘schaking’. Op 25 juli 1755 — één dag na Betjes 17de verjaardag — is ‘Mejuffrouw Elisabeth Bekker met den vaandrig Gargon buiten weten van haar vader weggegaan.’ Beiden, de vaandrig en zijn jonge ‘buit’ werden dientengevolge door de Kerkeraad te Vlissingen — haar geboorteplaats — onder censuur gesteld. Wat dat nu precies inhield blijve buiten beschouwing; dat de roddel van burgers en kleinburgers hoogtij vierde is licht-begrijpelijk. En dan te bedenken, dat ’t stuk twee eeuwen geleden speelde. Menig ochtendblad — vandaag de dag — zou er nog een aardig stuk kopij uit puren.

28