Hoge hoeden, lage standaarden

AIMABELE RISJES

In het Maandblad Mizrachie analyseerde J. H. Davids de reacties van de joodse pers:

‘Maar zelfs tegenover een niet-Joodsche en nog wel zoo onverdachte zijde als die van De Groene, toonen velen onzer ‘geloofsgenooten’ zich bijster onontvankelijk voor de visie op het Joodsche Vraagstuk, zooals de realiteit van den Joodschen nood en van den Jodenhaat zich aan ons opdringt. Dat blijkt ten duidelijkste uit de wijze, waarop men in bepaalde kringen op het hier besproken nummer van De Groene heeft gereageerd. Het Nieuw Israëlitisch Weekblad bijv. wijdt een korte beschouwing aan dit nummer, welke het aldus inleidt: ‘De Groene Amsterdammer heeft zijn nummer van 10 april j.1. ongeveer geheel dienstbaar gemaakt aan een bespreking van hetgeen tegenwoordig wordt genoemd, het Joodsche Vraagstuk’. Uit de door ons gecursiveerde woorden blijkt wel heel duidelijk, in welk een leelijk parket dit Israëlitisch Weekblad zich bevindt: wanneer een blad als De Groene het durft te bestaan, een geheel nummer voor het grootste deel aan het Joodsche Vraagstuk in te ruimen, een vraagstuk, dat het N.I.W. aan zijn horizont niet vermag te ontdekken of waarvoor het de oogen nog steeds angstvallig dichtknijpt, en het N.I.W. moet dit nummer om den een of anderen reden aankondigen - wat dan? Dan komt er een fraaie omschrijving van het Joodsche Vraagstuk voor den dag, zooals hierboven geciteerd!

Maar nu verder. De introductie van de redactie van De Groene begint aldus: ‘Omdat eigenlijk voor het bestaan van een Joodsch Vraagstuk geen reële grond aanwezig is ...’ Het N.I.W. maakt van deze woorden van De Groene: ‘dat er voor het bestaan van een Joodsch Vraagstuk geen reële ondergrond aanwezig is’. Hetgeen een opvallende afwijking is van den aangehaalden passus. En nadat het N.LW. toevallig verzuimde het veelzeggende woordje ‘eigenlijk’ in zijn citaat op te nemen, (eigenlijk niet beteekent hier zooveel als: feitelijk toch ook weer wel!) haast het zich de opmerking te maken, dat het ’t met de opvatting van De Groene volstrekt eens is. Ja, indien onze assimi-lanten zich konden opwerken tot die hoogte, waarvan het inzicht van De Groene getuigt, dan waren we een stuk verder. Maar daarvan is vooralsnog geen sprake. Tenminste als we voorts mogen afgaan op hetgeen het N.I.W. verder schrijft: ‘Er bestaat hier te lande evenmin een Joodsch als een Katholiek vraagstuk’.

101