Zij lieten hun sporen achter

VAN DE MARRANEN TOT MARNIX

om toestemming en liet haar hartstochtelijk verzoek vergezeld gaan van vele smartelijke tranen. Maar de vesting Maurits bleek niet zo gemakkelijk te nemen. De zelf ongetrouwde Oranjevorst bleef onvermurwbaar. De ‘sjiddesj’ (huwelijk) stond hem niet aan. Het is vaker vertoond.

Niet lang daarna liet hij de vesting Grol in de steek om vergezeld van een escorte ruiters naar Den Haag te galopperen, waar Emanuel en zijn geliefde Emilia zojuist door een Katholieke priester in de echt waren verbonden. Aldus geschiedde in het jaar 1597 in deze lage landen. De ruiters brachten Emilia naar het prinselijke Delft en Emanuel naar Schiedam, in welke beide steden de jong-gehuwden niet zonder bewaking bleven.

De romantiek van het verhaal begint nu eerst. Van officiële zijde wordt getracht het huwelijk nietig te verklaren. Maar dat wil Emilia niet en wij staan aan haar zijde. De prinses gaat in hongerstaking en volgen wij nu het kleurrijke verhaal van Fritz Heymann, Der Chevalier von Getdern:

Tenslotte stond de hele medische faculteit van de Leidse Universiteit om haar heen, presenteerde gebraden kippetjes en blinkende instrumenten, sprak bezwerende woorden— zoals op verscheidene mooie schilderijen in het Rijksmuseum van Amsterdam is waar te nemen. Zo’n onwrikbaar-trouwe liefde moest toch de schilders in de dagen van Rem-hrandt in vuur en vlam zetten.

Vier afgevaardigden van de Staten-Generaal verschenen, namen de arme Emilia haar sieraden af en dreigden haar de toelage te ontnemen, die haar Vader voor haar had bestemd. Maar de prinses bleef trouw. Nu werd Manuel naar Wezel verbannen. De Heren van de Staten-Generaal betaalden zijn schulden, gaven hem twaalfhonderd gulden reisgeld en deden hem hoffelijk uitgeleide op zijn schip. Het geld, de koffers en alle andere bezittingen werden de verliefde prins echter onderweg met geweld af genomen. Het waren intussen geen rovers, die dat deden maar zijn schuldeisers. Hij moet die overal gehad hebben! Met heftige woorden en wel in de twee-en-twintig talen, die hij tot verbazing van zijn tijd beheerste, protesteerde Don Manuel. En toen ook dat niet hielp, besloot hij van Wezel uit meteen weer rechtsomkeert te maken, de Rijn afzakkend, zijn geliefde tegemoet.

Emilia bleef ook in haar honger vorstelijk en ongelovig, toen de waardige staatsraden haar mededeelden, dat haar gemaal, de Prins van Portugal via Wezel zonder afscheid de benen had genomen en haar had opgegeven. In de nacht nam ze een stevig maal en vluchtte uit Delft, als page verkleed, in een Rijnaak, stroomopwaarts. Naar Wezel! Bij de Boompjes in Rotterdam, waar zij het voor de eerste maal waagde een luchtje te scheppen, zag zij Don Manuel kuieren, fris, elegant en verliefd...

Prins Maurits en de Staten Generaal gaven toe. Het jonge paar betrok het fraaie slot

39