Zij lieten hun sporen achter

ZIJ LIETEN HUN SPOREN ACHTER

Casanova had in een grapje tot Boas gezegd, dat hij zo graag tijdens zijn kort oponthoud in Holland twintigduizend gulden zou willen verdienen. Zijn gastheer nam dit zeer ernstig en zei hem, dat hij zojuist had vernomen, dat de Staten 400000 gouddukaten hadden aangemunt, die men tot de goudkoers wilde verkopen. Als Casanova dit bedrag zou kopen, naar Frankfort am Main brengen om daar voor het geld wissels op Amsterdam te nemen, zou hij op elke dukaat één en een negende stuiver verdienen, hetgeen samen een aardige winst zou betekenen van ruim twintigduizend gulden, jammer genoeg beschikte Casanova niet over voldoende contanten, w-aarop Boas de zaak nog dezelfde dag door een van zijn zoons liet doen.

Het ongedwongen verhaal verplaatst ons wel direct in het wonderlijke milieu van een Jood, die door zijn feeling voor geld een sleutelpositie innam, niet slechts in de Republiek, maar eigenlijk in het gehele Europa omstreeks het midden der achttiende eeuw. Financier der Oranjes, was Tobias Boas daarnaast degene, die de Republiek niet minder uit economische moeilijkheden hielp dan De Pinto, toen hij omstreeks 1750 in de crisis der verhoudingen daadwerkelijk ingreep. In de Gedenkschriften van Gijsbert Jan van Flardenbroek wordt medegedeeld:

December 1750, werd seer bedektelijk bij Je Generaliteit een millieen genegotieert solider kennisgeving aen deprovintien ofte een negotiatie uit te schrijven, alleemg werd Boas en een ander onder Je hand gelast, dit geit te beschikken, ’t welk ook geschiedt, die bj betaling considerable daarop winnen.

Hoe verweven Boas’ relaties wel waren met het gehele politieke leven van Europa blijkt op ongezochte wijze uit een familiebrief, die Louis Boas, ontvanger der Directe Belastingen in De Rijp bij Alkmaar, omstreeks 1S25 schreef aan zijn neefSimeon Tobie Boas:

Vaarde Vriend,

Evenals gij ben ik met de geschiedenis van ons geslacht slechts zeer gebrekkig bekend; al hetgeen ik van tijd tot tijd van deze of gene heb vernomen is van lieverlede uit mijn geheugen gewischt en met moeite breng ik mij nauwelijks het volgende voor Jen geest:

Dat tijdens het verblijf van Keizer Jozef te ’s-Hage H.D.Z. ons huis met zijne tegenwoordigheid heeft vereerd en met onzen overgrootvader (Tobias Boas) am in arm op de parade gewandeld heeft, en eenmaal was het wachtwoord boas.

Is door Komng Stanislas Augustus aan onzen overgrootvader het aanbod gedaan om een zijner kinderen tot zich te nemen, met welk oogmerk weet ik niet.

Zeer flauwelijk herinner ik mij gehoord te hebben, dat wanneer zich onze gemelde overgrootvader te Amsterdam bevond, hij steeds met onderscheiding door de regeering werdt ontvangen—meer weet ik er niet van—. Is de Koning van Zweden werkelijk meer dan

96