Rationalisme, Romantiek, Risjes

-33-

wat ieder Godgeleerde niet zoo grif durft te doen, met al ^ft geen hem in deze meer verlichte eeuw aangeboden wierd - hij keek 'er eens mede® Wat Dominê nu eigenlijk door den bril zag, is ons niet precies gebleken: maar wel, dat hij dezelve naauwlijks tien seconden op den neus had, of hij kreeg een hoofd als een kalkoensche haan, en voor de eerste keer van zijn leven hoorde men hem de woorden verdraagzaamheid, een-dragt, rede gebruiken: dan, rede, eendragt en verdraagzaamheid kwamen den goeden Heer allermoeijelijkst, allerpijnelijkst den benaauwden krop uit: hij stikte bijna onder ^!t uiten van dezelve® Toen hij den bril af had, schuddede hij als een waterhond, gaf den bril langzaam en statig aan den brilleman weder: "koopman!” zei zijn Weleerwaarde,

"dat brilletje lijkt mij maar in ^!t geheel niet: daar zou ^ft gezicht van een mensch heel van op hol raken®”

"Maar, Dominê! wat manqueert 'er dan aan?”

"Wat ¹ er aan manqueert«®« wat 'er aan manqueert««.” zei Dominê verlegen: "o niets! niets!.«® het is een charmant brilletje®®®« het is maar dat het mij, zoo als ik zeg, den neus te veel toeknijpt«”

"Maar dan zou men het beugeltje immers wat wijder kunnen maken."

”o! Ik verzoek excuus.«® onnoodig®®. onnoodige moeite!.«.”

"Dat is niets! - Dat is niets als 'er geene andere fouten aan zijn -dat is in een oogenblik gedaan.”

"Och neen! zeg ik u," sprak thans de verstoorde man, "ik kan noch wil den verdekselden bril toch in 't geheel niet gebruiken®®®®. het is verschrikkelijk 1 o o® verschrikkelijk... hoogst ergerend, en stoorend voor een gemoedelijk mensch, dat zien door dien schrikbarenden bril!” "Zag je de vier hoorns van Daniël ook, Dominê?” vroeg tante, "daar je laatst zoo mooi over preekte, dat ieder naar zijn eigen hoofd tastte?" "Was 't ook het beest met de zeven hoofden, dat gij laatst zoo geleerd op ons zondig land toepasselijk maakte?” vroeg oom.

"Is ^ft ook het aanstaande Jerusalem, waarin alle Godgeleerden, met aflegging van alle menschonteerende vermoedens van alle wrevele twistgierigheid, van allen ontijdigen ijver, zelfs dien, welken zij heilig noemen, van alle schoolvossige uitlegkunde, van onverstaanbare zaken, en van alles beslissende hoogmoed en grootspraak, zich alleen zullen moeten toeleggen, om ware en bestendige broederschap, edele menschen-liefde, beminnelijke deugd....”

"Is ^ft ook!... is ^ft ook!.o® Wat drommel maalt gijlieden daar met uw is ^ft_ ook? - wel weet gij niet wat het is? het is de schoone blanke hals van de vrouw des Heer opper-krijgs-Commissaris, die oorzaak van den oorlog is: in der daad ik zocht ze ook wel bij den Vorst - maar in zijn Manifest. En de edelmoedige opoffering die ik aan 't Vaderland doe, bestaat in de vrees van gecasseerd te zullen worden."

"Is 't ook! - is ^ft ook! - Wel, na ik bemerk, is 't anders niet dan een valsche eed, en die ik echter, met de best mogelijke gratie, mij zelven voor een zeer gepermitteerde daad op de mouw spelde® Wie mag ook altijd casgeld van bankgeld onderscheiden?"

"Wel nu!” zei de Heer Magnus Levy aan den koopman, die de laatste, en aan den Generaal die de voorlaatste ontdekking door de nieuwe brillen deed, en waarvan Dominê kop noch staart had kunnen maken; - als niet wetende in welk verband zij met het aardsche Jerusalem stonden: - "wel nu, daar gij thans ziet hoe probatus mijne brilletjes zijn, om iemand zijn gezicht te gemoet te komen en te versterken, dan zal toch de du-caatje voor een ieder van mijne curieuse doublet-glaasjes niet te veel