Het verdwenen Ghetto

achtig. Daar had Da Costa zijn „kraam van antiquiteiten” uitgestald. Daar ook woonde hij de eerste jaren van zijn huwelijk, te-sainen met zijn lieftallige vrouw: Hanna Belmonte. Overbrug even met mij de afstand tussen dit door en door Sefardisch milieu met haar eigenaardige sociale structuur en de steil-calvinistische Reveil-bijeenkomsten, waarin Da Costa enige jaren later schitterde.

Tussen de Joden Heerengracht en de Rozengracht. Tussen de Nieuwe Kerk, waar hij ligt begraven en de Snoge, die hij heeft bezongen en waarheen hij — gespleten als elke dopeling -— moet hebben uitgezien in zijn dichterlijke droom van heimwee en verlangen.

No. 49.

Twee huizen verder. Wij staan voor het „Hof van de Ed. Heer d’Acoste”. ⁴) Hier woonde Mozes Curiel alias Hieronyinus Nunes da Costa, Resident van den Koning van Portugal. Hij legde de tweede steen van de Snoge, waarvoor hij (hoogste bieder) een som van 800.- spendeerde.⁵) Stadhouder Willem III logeerde in 1696 drie dagen te zijne huize.

Wel fraai is de afbeelding van het huis, dat ongeveer bewaard bleef, hoewel de gevel sterk veranderd is.

⁴) Zie J. F. L. De Balbian Verster in Jaarboek Amstelodamum, 1928 pag. 178.

⁵) D. H. de Castro: De Synagoge pag. 25.

N. Heerengracht 49. Hof van den Ed. Heer d’Acoste, naar Romeyn de Hooghe