Rechtskundige significa, proefschrift

164

״Handeling· en gevolg”. ״Causaliteit” ״Het strafbare laten” ״Plaats en tijd van het strafbare feit”. ״Bij-komende voorwaarden van strafbaarheid” ״Voltooiing en poging”. Dit zijn de §§ 17■—25.

In de afdeeling van het lijdende voorwerp plaatsten wij reeds de § § 26—28. De ״Overmacht” § 29 behoort in de derde afdeeling. In de tweede afdeeling plaatsten wij reeds § 30 ״Jeugdige leeftijd”. In de derde afdeeling behoorende§§ 31—37handelendover ״Opzet”, ״Schuld,” ״Het strafbare feit als wederrechtelijke handeling” ״Noodtoestand” ״Noodweer”. ״Wettelijk voorschrift en ambtelijk bevel” ״Andere rechtvaardigingsgronden”.

Ook §43 ״De kracht van het rechterlijk gewijsde” zou ik willen plaatsen in de derde afdeeling, daar deze bepalingen antwoorden op de vraag: ״wegens welke feiten is eene strafvervolging mogelijk” en niet op de vraag: ״tegen welke personen is eene strafvervolging mogelijk”.

signifisch stel- Echter : ״waar bleef in dit signifisch gebouwde stelsel seimatigeplaatsp!_aat_{s V}oor de Straf: Hoofdstuk VII ״De straf en

van de ״straf’. ^r

de straftoemeting?”

Inderdaad : de signifische ontleding van de straf-rechtelijke handeling ״aanspreken” in een onderwerp, een lijdend voorwerp en een oorzakelijk voorwerp, laat geen plaats voor het begrip ״straf”.

Terecht: in het begrip ״aanspreken” is het begrip ״straf” niet als een bestanddeel besloten doch hoogstens verondersteld.

Dit laatste door de macht van de doelgedachte. Immers: ״aanspreken” veronderstelt ,,verantwoorden” en dit veronderstelt ״toerekenen”. Wanneer wij het begrip ,,stafrechtelijke toerekening” signifisch zullen ontleden, gelijk wij reeds deden met het begrip ״straf-