!43
wij aangetoond, dat het uitdrukkingsvermogen van de woordvorming taal grooter wordt, naarmate de woorden meer logisch en 10g1sch
0 # ö woordgebruik.
worden gebruikt, dat wil zeggen meer in overeenstem-ming met de wijze, waarop zij door samenstelling en .
afleiding gevormd zijn. Men kan de woorden uit den groep : ,,aansprakelijk, verantwoordelijk, toerekenings-vatbaar” niet zuiver en logisch gebruiken zonder vol-maakte kennis van de wijze van vorming.
De logische volgorde van behandeling is: ״aanspra- volgorde van kelijk”, daarna ,,verantwoordelijk”, daarna ״toereke-behandel1ng' ningsvatbaar”. Immers ! het wezen van de geheele groep wordt bepaald door het werkwoord ״aanspré-ken”. Dit is het heerschende, het voerende werk-woord. Op het ,,aanspreken” volgt het ,,antwoorden־’ en daarop volgt het ״toerekenen”.
* *
ן
Gemakshalve worde de begripsomschrijving van het Aansprakelijk : Groote Woordenboek hier nogmaals overgenomen. omschrijving
*י vari het Groote
Een juister woord ,,aansprekelijk” dat vroeger in woordenboek, het gebruik was, is thans geheel buiten het gebruik geraakt.
Onder ,,aansprakelijk” verstaat het Woordenboek: a ״om schadevergoeding kunnende aangesproken worden” (B.W. 405, 1403, 1404, K. 321.)
b ״Verplicht om zich, in zedelijken zin, te verant-woorden wegens handelingen, hetzij van hemzelven hét״ zij van onderhoorigen; hetzelfde als verantwoordelijk, dat in dezen zin meer in gebruik is.”
Strikt genomen kan iedereen worden ״aangesproken” zinenBedoe־ zoowel in den letterlijken Zin van: ״het woord totlmg* iemand richten”, als in de afgeleide Bedoeling : ״eene rechtsvordering tegen iemand instellen”. In den letter-