22
kenis voor denzelfden mensch. Omdat dezelfde mensch nooit is dezelfde mensch zonder meer.
Bovendien heeft een woord meestal slechts een eenigs-zins bepaalde beteekenïs in een Zin.1)
En de fijnere beteekenissen van een woord worden bepaald door het geheele beteekenis-stelsel, waartoe het woord behoort. Bijvoorbeeld: „toe-eigenen” in Sr. 321, „verloren” en „ontvreemd” in B. W. 2014.
Tenslotte wordt iedere beteekenis van ieder woord bepaald door de geheele Taal.
Een los uitgesproken woord heeft ook wel een zekere .•suggestie. Maar zulke suggesties zijn voor alle menschen ’verschillend1 naar hun gemoeds-aanleg en gemoeds-toe-stand. Zij kunnen dus niet in een eenigszins algemeene verstandhouding worden ingevoerd.2) Woorden als: brood, mes, Dam, Maandag, zeventien, goud, nat, sugge-reeren iedereen iets anders. Juist op het persoonlij k-be-paalde dezer suggesties steunt de strafrechtelijke onderzoekingsmethode der prikkelwoorden.
Het is voor Nederlandsche juristen noodig, dat dit
1
) Mautilmer „Kritik der Spracöie”, Paul „Primzipien”, Wundt „Die Spracihe” op vele plaatsen opgegeven in de zaakregisters op bet woord Sa.t&.
2
) I>r. J. M. Hoogvliet „Lingua” verdeelt de woorden in volzin-woorden en niet-volzdnwoorden (bldz. 55; 85.) Over deze „zeldzaam ingenieuze ontdekking ’' Dr. J. A. der Mouw „Kritisdhe Studies” bld<z. 5—7.