Pijpelijntjes

II. VERHUIZEN

De Fles was an 't inpakken gegaan, maar Sam zei, dat ze toch niet verhuisde, en dat die hele inpakking niets anders was, dan een aanmaning, dat ze 't nou wis en waarachtig meende. Vrijdagmorgens toen ze afnam begon ze d'r weer over:

- As 't u 't zelfde is, verhuis u dan zaterdag inplaats van maandag; maandagmorgen kommen de kruiers voor mij en dan is 't zo'n eeuwige drukte, as d'r ook nog kruiers voor u kommen.

- O, die ander moet zeker zondagavond al kommen of maandagmorgen, zeg Joop, we denken d'r niet an om eerder as maandag te gaan.

- Gut, denk u nou waarachtig nog, dat ik 't maar d'r om zeg, dat ik gaan verhuize, zeg u nou meneer Driesse, geloof u, dat ik u d'r zo tussen wil nemen?

- Nou Sam, laten we dat nou maar schikken'... juffrouw Bont, laat u dat maar aan mij over, u zal d'ris zien, hoe goed of dat terecht komt... schik dat nou Sam.

- Schik niet, dat is nou juist de hele kunst, je moet maken, dat een ander altijd voor jou schikt, en jij nooit voor 'n ander... maar doe jullie voor mijn part, watje wilt.

's Avonds overlegden we. Sam was heel kalm, hij had de hele middag rustig gewerkt en we dronken saam thee nu in de zachtgele intimiteit van de lamplichte kamer die zo helemaal in je kwam, tot je van-zelf zacht werd en rustigjes praatte met een haast-niet op en neer gaan van je stem... i. Regelen

34