Ondergangen

uit de nerveuze vertelling 'De bloemen en de brief' een parallel met haar mogen veronderstellen, dacht daar anders over: 'mijn letterkundig werk vindt ze ontzettend slecht', aldus haar aanstaande echtgenoot.

Toelichting verdient tenslotte nog de geheimzinnige figuur van Ninon de Tinan, wier logeerpartij te Amsterdam zoveel van Anna's geld verslond. Zij werd ontleend aan L'Exemple de Ninon de Lenclos, Amoureuse (1898), roman van Jean de Tinan: een vrouw van liefde (zou Couperus zeggen) die meende dat 'la vie la plus artificielle était celle qui renfermait le moins d'illusions et le plus de bonheur'... De schedel van Ninon stond in de salon van de Franse koningin, die daar soms een half uur in meditatie bij doorbracht. De Parijse auteur-dandy Jean de Tinan (1874-1898) gold als de vertegenwoordiger bij uitstek van een nieuw levensgevoel, het Fin de siècle. Door het opvoeren van de figuur van Ninon de Tinan gaf De Haan, ietwat nadrukkelijk en ook een beetje naïef, een vingerwijzing naar de decadente literaire stroming waarmee hij zich verwant voelde.

Rob Delvigne

Leo Ross

96