Ondergangen

moeite te veel, ook zou zij de dokter wel een goed geschenk hebben beloofd, want die raakte toch derwijze een dagelijks-bezochte patiënt kwijt. Maar steeds, zijn hele leven door, was iedereen hem slecht gezind geweest, en de mensen, die hem genegenheid vertoonden, deden dat in schijn, wijl ze daardoor iets verwachtten. Wanneer men hem bezoeken kwam, dan docht hij bitter: 'ze komen om te zien, hoever ik al heenben׳, en omtrent de mensen, die temet niet kwamen, dacht hij: 'nu ik niets meer voor niemand doen kan, zien zij niet meer naar mij om'.

Gedurende reken¹ van ziek-lege dagen verergerde zich zijn achterdocht. Hij wist, na daar goed over te hebben nagedacht, zeer beslist, dat zijn vrouw aan deze zuster meer geld besteedde, dan aan de voor-gaanden. Waarom verzorgde zij hem anders zo duldende? Waarom kwam zij zo vroeg vóór haar tijd? Waarom ging zij anders nog niet weg, gelijk de andere pleegzusters hadden gedaan, omdat hij uitgeput was en daardoor wel lastig? Hij ging scherpelijk inkomsten en uitgiften van hun gezin na, om te besluiten, waar zijn vrouw het stille overgeld van de zuster vandaan kreeg. Maar alles sloot busdicht, er was geen plaatsruimte voor verborgen uitgaven. Toen begreep hij, dat zijn vrouw met anderen geldknoeide om dat later wel, als hij dood was, terug te geven. Ze dee dat denkelijk al heel lang, want anders had ze meer geld nodig. Het verwonderde hem, dat hij dit

34

¹  reeksen