I Inleiding
In de maanden juli en augustus heb ik een reis van drie weken door Rusland gedaan, die meer dan ik oorspronkelijk had gedacht een studiereis is geworden met betrekking tot het Russische strafrecht en penitentiair recht zowel voor volwassenen als voor jeugdige personen. De belangstelling in het lot van de Russische gevangenen, vooral van de politieke gevangenen, is zeer groot. De voorstelling, die men zich in de vreemde van Rusland maakt, is niet altijd geheel juist. Vandaar, dat het mij wenselijk voorkwam iets van mijn reis-ervaringen te publiceren. Wellicht ook heb ik door mijn introducties, door mijn genegenheid voor de gevangenen en door mijn besliste wil om de waarheid te weten iets meer gezien dan men gewoonlijk ziet. En misschien zal de publikatie van sommige onhoudbare en onterende toestanden enige verbetering brengen in het lot van duizenden, die nameloos lijden om hun politieke mening.
In mijn nadeel had ik, dat ik slechts weinige woorden Russisch spreek en versta. Daartegenover staat, dat de regering mij overal een tolk heeft toegevoegd. Bovendien: de politieke gevangenen, wier lot mij boven veel aan het hart gaat, verstaan bijna allen een van de vreemde talen, die ik goed spreken kan: Frans, Engels, Duits. En verder: ik heb nabije aanverwanten onder de Russen en vele goede bekenden, waardoor mijn inlichtingen beter zijn dan van een reiziger, die geheel vreemd komt in het land. Echter: de inlichtingen, die ik van regeringsambtenaren kreeg, kan ik tot mijn leedwezen niet vertrouwen. Slechte toestanden en verhoudingen werden zo lang mogelijk geloochend en verborgen gehouden. Het goede, en dat is waarlijk niet weinig, werd op een kinderlijke wijze overdreven. Deze ambtenaren meenden hun regering een dienst te bewijzen, maar zij hebben
19