»Zeg, Mie, we gane na 't arremehuis«... »Watte«...
»M'neer zeit, dat ie me niet langer in 't werk houe kon, dat d'r telkens over de doosies geklaagd wordt, en nou gane we na 't arremehuis... m'neer het alles in orde gemaakt, hij is ommers van de heere van 't huis... Maandag kenne we al gaan«...
Lekker in de kamer geurde de stoel met z'n takken van groen en z'n bloemen d'r tusschen door.
Oue Mie huilde, die huilde zoo...
36