gekozen, om de generaties van vandaag de kans te geven te lezen hoe het huidige Israël er bijna een eeuw geleden uitzag en hoe de bewoners van het dunbevolkte land toen met elkaar omgingen. In een bijna poëtische taal beschrijft De Haan zijn ervaringen met joden en Arabieren. Zijn toon is mild, zijn beschrijving van het land doet het verlangen naar dat vroegere toenemen. Maar helaas, het is voorbij. Het toenmalige Palestina is voor een deel een bijna Amerikaanse, industriële natie geworden, vol lawaai, vol leven en problemen. In driekwart eeuw is de wereld van het Bijbelse land ingrijpend gewijzigd. Wat er toen was, is niet alleen onherkenbaar geworden, er is veel verdwenen.
Echter, de verbondenheid van het joodse volk met Eretz Israël is al die jaren gebleven en na de stichting van de staat Israël in 1948 werd die verbondenheid nog groter. Meer zelfs, Israël is voor vele joden het symbool van vrijheid, van onafhankelijkheid, van een sterke joodse verbondenheid geworden.
Van het Palestina van Jacob Israël de Haan naar het huidige Israël loopt een ongebroken lijn. Door de heruitgave van dit boek wil het bestuur van de Maatschappij tot Nut der Israëlieten die verbondenheid van toen en nu benadrukken.