Het consult van Dr. Jozef Bueno aan het ziekbed van Prins Maurits van Oranje

Engeland vertrok, om Elisabeth, de dochter van koning Jacobus, te huwen.

Vermoedelijk vestigde Rumpf zich in 1621 te ’s-Gravcnhage, gelijk met de Paltsgraaf. Later werd Rumpf lijfarts van Maurits en Frederik Hendrik. In 1641 behoorde hij tot het gevolg van Prins Willem lil, toen deze naar Engeland overstak om te huwen met de dochter van Karei I.

Rumpfs kundigheden werden nogal hoog aangeslagen; over zijn hulp en aanwijzingen bij het bestrijden van de pestepidemie in het veldleger te Lityryn verhaalt Ten Raa en De Bas in Het Staatscbe Leger.

Hij overleed bij het leger te velde, dat onder Frederik Hendrik in Staats-Vlaanderen stond, zoals blijkt uit het randschrift van zijn, door H. Danckerts gegraveerde portret met een gedicht van B. Schotanus.

Vriemoet (1) noemt hem een ‘experimentissimus’ en in het stamboek van de Friese adel wordt hij ‘een beroemd geneesheer’ genoemd (2).

Uit het geslacht Rumpf stamden vele geneesheren. De oudste, Gerardus, geboren te Rijswijk (Gelderland) in 153Ó, was praktiserend arts te Leiden in 1575, toen de Univcrsiteit aldaar werd gesticht en hij nam aan colleges te geven in astronomie en mathematica. Tot het jaar 1581, toen Heurnius eveneens tot professor werd benoemd, was Gerardus Rumpf de enige hoogleraar in de geneeskunde, zodat hem ook het onderwijs in de anatomie en botanica werd opgedragen. Hij overleed in 1599. Zijn tweede zoon, Reinier, in 1570 te Leiden geboren, studeerde hoofdzakelijk filosofie en op verlangen van zijn vader, later ook geneeskunde. Hij promoveerde in 1599 en werd ook professor.

1.    Athenarum Frisiacarum, II, p. 460.

2.    N.N.W.13., VII-io74.

I?