Auteur /Izaak van Esso Bzn

Izaak van Esso is de zoon van Benjamin van Esso en Grietje Koren. Hij trouwt op 16 augustus 1916 met Louise van Son. Het echtpaar krijgt drie kinderen, een dochter en twee zoons.

Van Esso volgde zijn middelbare schoolopleiding aan de HBS in Haarlem en studeerde vervolgens medicijnen in Amsterdam, waar hij zich in 1915 vestigde als huisarts.

De Tweede Wereldoorlog zorgt voor een tijdelijk einde aan zijn functioneren als arts. In 1943 wordt hij gedeporteerd naar Westerbork en later naar Bergen-Belsen. Samen met zijn vrouw wordt hij uitgewisseld naar Palestina in ruil voor Duitse krijgsgevangenen. Hij blijft in Palestina tot het einde van de oorlog, direct na de bevrijding keert hij terug naar Amsterdam.

Izaak van Esso vervulde diverse bestuursfuncties. Voor de oorlog was hij voorzitter van de Joodse Blindenzorg en voorzitter van de Joodse sportvereniging Maccabi. Na de oorlog was hij initiator van de heroprichting van het Genootschap voor Joodse Wetenschap, waarvan hij later secretaris werd. Hij was lid van de Kerkenraad van de NIHS (Nederlands Israëlietische Hoofdsynagoge), voorzitter van het Oppenheim-Fischelfonds, dat beurzen verstrekt aan studenten, bestuurslid van Joods Maatschappelijk Werk en voorzitter van B’nai B’rith loge Hillel.