26
hij houdt daarmee niet op, vóór dat de juweliers hem als zoodanig ontslaat. Hij is dus lasthebber van den juwelier, daar hij dezen op den winkel vertegenwoordigt en voor diens belangen daar opkomt, maar staat met dezen in duurzame betrekking. Zijn last geldt niet voor elk partijtje, maar voor het arbeiden, voor den heelen onafgebroken of afgebroken, productiegang. Duurzaam: dus arbeidsovereenkomst. Vertegenwoordiger van den juwelier: dus lasthebber
Dit is dus een geval, waar Mr. D r u c k e r (M. v. T. p. 30) op wijst:
„Mag worden aangenomen, dat arbeidscontract en lastgeving „elkaar geenszins uitsluiten, integendeel vaak met elkander „gepaard gaan. De dienstbetrekking kan er toe leiden, dat „de werkgever den arbeider opdraagt hem tegenover derden „te vertegenwoordigen; ja, met het oog op de omstandig-„heden kan soms die opdracht van zelf in de dienstbetrekking „opgesloten geacht worden”.
Waar ’t dus geldt de vertegenwoordiging van den patroon, is hij lasthebber. Waar hij het recht op zelf-kiezen van zijn werk wil doen gelden, daar moet hij zich beroepen op het bestaande arbeidscontract, — terwijl hij waar het geldt aanspraak op zijn loon voor het afgeleverde werk, de bepalingen omtrent aanneming van werk mag inroepen.
Maar niet steeds krijgt de chef zijn loon als zoodanig op die wijze.
Een tweede geval is mogelijk, dat n.1. de chefs als zoodanig nog een loon krijgen. Dan komt het nog veel duidelijker uit, dat ze, afgezien van hun karakter als vertegenwoordigers, als lasthebbers, een arbeidscontract met den juwelier hebben aangegaan voor onbepaalden tijd, of, zoo ze dag-of weekloon genieten, voor een dag of eene week.
Dan is ook scherper te zien hun kwaliteit van werkman-aannemer en van chef — lasthebber in dienstbetrekking — aan de andere zijde.
In eene derde rij gevallen n.1. is de chef niet tevens werkplan maar uitgever, ontvanger, keurmeester van het werk.