Het zotte vleesch

Siegfried E. van Praag schreef in zijn herdenkingsartikel uit 1947: 'Hiegentiich was een opgejaagd mens en dat voer iemand die niets liever deed dan door de stad slenteren of achter een glas bier of Bols te mijmeren. Hij is zelfs eens leraar geweest aan het theosophisch gymnasium. Maar hij kwam in conflict met de omlijsting van de maatschappelijke baan, hoe zacht die echt-Gooise lijst ook was. En hij twistte en fantaseerde zich uit die betrekking los'. Ook Catharina Ypes vond het we nig verwonderlijk dat Jacob niet lang standhield in het onderwijs. 'De schoolsfeer harmonieerde weinig met de neigingen van zijn kunstenaarsnatuur. Bovendien had hij, individualist van aanleg, nooit gevoeld voor het klasse-systeem, dat hem reeds uit zijn eigen jeugdjaren zeer antipathiek was. Sedert het einde van 1935 heeft hij zich uitsluitend aan zijn letterkundig werk gewijd'.

In de tweede helft van dejaren dertig verschenen dan ook niet alleen vele artikelen, essays, gedichten, beschouwingen, toneelkritieken en boekbesprekingen van Jacob Hiegentlich, maar ook enkele grotere werken in boekvorm. Die reeks begint in 1935 met een door A.A.M. Stols te Maastricht uitgegeven bundel novellen:

Het vochtige park. De bundel bevat zeven verhalen, waarvan vooral het verhaal'Mirjam'later nog regelmatig de aandacht heeft getrokken, omdat het de verhouding tussen de roomse meerderheid en de joodse minderheid in de Limburgse stad zo scherp heeft getekend.

In 1937 verscheen bij uitgeverij A.G. Schoonderbeek te Laren de roman Onbewoonbare wereld. Was in Het zotte vleesch de opkomst van het fascisme - naar Italiaans model - te bespeuren, ruim tien jaar later heeft dat plaats gemaakt voor het nationaal-socialisme en antisemitisme naar Duits model. De hoofdpersoon, de jonge kunstenaar Ludo van Thorn, merkt in zijn eigen omgeving de opmars van het totalitaire denken van 'de Beweging': zijn eigen vader verspreidt als redacteur van het blad van 'de Beweging'nazistische en antisemitische ideeën. Ludo wordt zozeer in nood gebracht dat hij overweegt zijn vader te vermoorden. Maar uiteindelijk