Het lied van de olifant

Hij hield een lange, fraaie rede, die hij met veel gekuch omkleedde.

De inhoud van het stuk was, dat hij ⁵t dier opeiste voor de stad.

De dierentuin zou pas gedijen, als deze olifant de rijen der inwoners versterken kwam met al zijn duizend kilogram.

De jager zwaaide met zijn armen, alsof hij zich wilde verwarmen en riep: „Ik zal hem liever slopen dan in een kooi te laten lopen!⁵⁵

Maar ⁵t laatste woord was haast gezegd. De ander trok zijn jasje recht en zei: „Gij moet u niet ontzetten van deze bundel bankbiljetten.”

Voor elke kilo olifant hield hij een briefje in zijn hand van honderd gulden. Dit gezicht heeft ⁵s jagers zorgen zeer verlicht.

Hij wilde ⁵t geld reeds dankbaar innen en zelf een rede gaan beginnen, toen er een derde nadertrad, zo mager als een bonelat.

„Mijnheer,⁵⁵ zo sprak hij kort en fel,

„ik reik u hier een dwangbevel, want iemand met belastingschuld wordt in ons landje niet geduld!⁵⁵

3¹