Figuren in het zand

Titel
Figuren in het zand

Jaar
1939

Overig
roman

Pagina's
151



Zij keek haar echtgenoot aan, maar die bleef zwijgen. Hij was gewend op Zaterdagavond nog een kopje thee te drinken, alvorens te gaan slapen. Zijn vrouw nam, als gewoonlijk, de theepot van 't comfoor-tje, maar Alberts weerde af: — Laat maar. Ik heb geen zin.

Hij had inderdaad geen zin. Werd hij oud? Vroeger had hij altijd gedacht, dat hij desnoods tegen de heele wereld kon vechten. Kort geleden had hij dat nog gedacht. En oogenschijnlijk was zijn kop op 't oogenblik harder dan ooit. Hij geloofde het zelf. Hij wist niet, dat hij een kostbare eigenschap had verloren: hij kon niet meer rustig zijn gang gaan, zooals vroeger. Al camoufleerde hij dat verlies nog zoo sterk voor zichzelf en zijn omgeving, hij was een angstige, een zwakke geworden.

Hij had het idee, dat de heele wereld hem vijandig gezind was. Jong bloed kan zooi ets wel eens verdragen. Zijn bloed kon het zeker. Maar hij was niet jong meer. In geen twintig jaar had hij behoeven te strijden. Het was hem immers voor den wind gegaan. En nu — zijn geeste






88

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.