Figuren in het zand

gesteld, het jongste Kolonia-établissement te bezichtigen. Entrée wordt niet geheven! Alle vermakelijkheden worden u gratis gepresenteerd. Concurrentie absoluut onmogelijk!

De jongens lachten zich krom. De glanzende winkelklok wees zeven.

— Karel, haal op het scherm! riep Dries.

En toen was het begonnen. Van grappen verder geen sprake. Het publiek was zeer serieus. Men kreeg immers na voor één harden hulden te hebben besteed, een prachtig busje met een ons cacao gratis, voor niemendal! Dames en kinderen van iederen leeftijd en formaat vulden de zaak. Geen een was er, die onder het premiebedrag besteedde.

Stakkers, dacht Dries, die geduldig het kasregister hanteerde en met een hoffelijk woord, geld incasseerde en teruggaf. Hoe heerlijk weten de heeren op jullie roofin-stincten te werken! Maar zij houden d’r nog scherpere roofinstincten op na. Offer maar! Offer maar voor de goede zaak!

— Och, zei Alberts, terwijl Dries deze gedachten koesterde, tegen den zooveel-

84