Misschien voor 't eerst van zijn leven nam hij de moeite om de gebouwen van de firma eens goed op te nemen. Architectonisch een rommelzooi. Maar toch een brok werk, een monument, geschapen door kerels met hersens. Andere hersens weliswaar dan de zijne. Maar waarom eigenlijk minderwaardig? Mocht hij normen stellen?
Zeven uur 's avonds. De winkel van Alberts was verlaten. Bahalve dan door den eigenaar en zijn vrouw. Zij staarden zwijgend naar den overkant. Een en al feestelijkheid was het daar. Een zee van licht, een winkel vol bloemen. Een rijtje menschen stond te wachten op het groote moment, waarop de winkeldeur zou worden geopend.
Ja, het was stil geweest dien dag bij Alberts. Misschien louter door het nieuwe van die anderezaak. Het wastoch haast niet mogelijk, dat hun zwartste verwachtingen met één slag werkelijkheid zouden worden.
82