indrukken dicht, die hun lichamen er hadden gelaten.
De wereld volhardde zonder commentaar in haar beweging. Alle toestanden van droomentot waken, van wanhoop tot gelukzaligheid hebben hun plaats in het scheppingsproces, even onuitroeibaar als de sporen der individuen vergankelijk zijn.
Maar het doet er ook niet toe. Wie geld en tijd heeft, mag er bovendien sentimentaliteit op na houden. Wie arm is, mag ook een hart hebben en het voelen desnoods. Maar hij leeft niet bij zijn gevoelens, hij streeft naar noodzakelijke dingen. En het is beter, bij dat streven geen gevoel aan den dag te leggen. Lukt de strijd, dan kan men altijd weer aan zijn hartepijn gaan denken.
Johan Alberts bezat geen sentimentaliteit. Maar hij kropte toch meer gevoel op, dan nuttig is voor een zakenman. Hij ergerde zich te veel en te zwijgend. Zoo laconiek waren zijn antwoorden niet aan
67